XV w. właściciele Grabin wraz ze szlachtą Ziemi pilźnieńskiej wzięli udział w bitwie pod Grunwaldem w sandomierskiej chorągwi oraz specjalnie wystawionej chorągwi rodu Gryfitów. 

Właściciel Grabin z XV w. Henryk (Emeryk) Rozpierski, syn Zbigniewa, kasztelana rozpierskiego, pochodził z rodziny Bąków herbu Zadora. 

Jan Długosz

Liber Beneficjorum

(1470-80)

Jan Długosz w Liber Beneficiorum (1470-80) podaje, że wieś należy do rycerza Henryka Rozpierskiego herbu Zadora. Jednocześnie wieś należała do parafii p.w. Wszystkich Świętych w Straszęcinie. Wspomina także, że we wsi są łany kmiece.

Encyklopedia staropolska:

Liber beneficiorum nazywa się spis funduszów kościelnych w dawnej djecezyi krakowskiej, przez Długosza, znanego dziejopisa, w wieku XV sporządzony. W archidjecezyi gnieźnieńskiej za prymasa Łaskiego sporządzone było w latach 1511 do 1523 oszacowanie dochodów kościelnych dla ustanowienia podatku, a opis ten nazwany został liber retaxationum. Obie te księgi, nazwane razem libri beneficiorum, przyjęło prawodawstwo polskie za prawomocne dowody w sporach o fundusze kościelne, ziemie "poświętne" i dziesięciny, a to na zasadzie konstytucyi sejmowej z r. 1635. Najgruntowniejszą rozprawę o Liber beneficiorum Długosza napisał uczony znawca prawa polskiego Feliks Zieliński w "Bibl. Warszaws". z roku 1872 t. III i IV. Rozprawa powyższa na zasadzie treści dzieła długoszowego traktuje o dobrach duchownych w djecezyi krakowskiej, ich rozległości, tytułach posiadania, wsiach i folwarkach, karczmach i młynach, prawie polskiem i niemieckiem, powinnościach włościańskich, robociźnie, i t. d. Tym sposobem dwie najobszerniejsze djecezje polskie: krakowska i gnieźnieńska posiadają dwa drogocenne pomniki do dziejów swojej przeszłości.

Drzewo genealogiczne rodziny Bąków

 Henryk Rozpierski należał do bardziej wykształconych mieszkańców okolic Dębicy. Studiował w Akademii Krakowskiej, gdzie pod kierunkiem Jana Dąbrówki napisał dziełko pt. "Tractatus contra cruciferos Regni Poloniae invasores', które zachowało wartość jako źródło historyczne do dziejów wewnętrznych polski w okresie wojny trzynastoletniej.

Po podziałach dóbr rodowych w 1450 władał Henryk Grabinami, w 1460r. przekazał je zapewne w zastaw bratu, Zbigniewowi z Góry, wykupił je trzy lata później za 300 grzywien od Jakuba Trzecieskiego, po czym oddał ponownie Zbigniewowi, ale znowu je odzyskał, skoro w 1470r. sprzedał je za 1000 grzywien Jakubowi z Gorzkowic. Domyślać się można, że przed śmiercią zdołał je Henryk jeszcze raz odzyskać, skoro doszło do sporu o spuściznę po nim. Syn Jakuba z Gorzkowic, Zbigniew Bąk, jako dziedzic Góry Motycznej i Straszęcina musiał bowiem stoczyć w 1490r. batalię o te dobra z Aleksandrem Trzeciskim z Dębicy. Ten ostatni najechał bowiem po śmierci stryja Henryka Rozpierskiego, na czele 16 ludzi na Straszęcin. Majątek przypadł ostatecznie Zbigniewowi Bąkowi, chociaż pewne jego części należały do innych spadkobierców Henryka. W 1496r. Zawarł Zbigniew ugodę z kuzynkami, a to Zuzanną żoną Jarosłąwa de Lastko oraz Małgorzatą, małżonką Andrzeja z Dziabałdowa, córkami zmarłego Zbigniewa z Bankowej Góry,a także Stanisławem z Brzezia. Za zrzeczenie się przez nich części we wsiach Straszęcin, Grabiny (...) zapłacił 900 florenów. W tym samym roku spłacił także córki zmarłego Henryka- Zofię i Agnieszkę